មិនមាននិយមន័យស្តង់ដារជាសកលណាមួយដែលកំណត់ថា "គ្រួសារមួយមានស្ថានភាព ចង្អៀត ឬមានសមាជិកច្រើនកុះករ" នោះទេ ដោយសារកម្រិតនៃពាក្យថាចង្អៀត ឬច្រើនកុះករ អាចប្រែប្រួលអាស្រ័យទៅតាមបរិបទ និងការរួមផ្សំពីកត្តាមួយចំនួនដូចជា វប្បធម៌ សមាសភាពគ្រួសារ និងប្រភេទនៃលំនៅដ្ឋាន ។ ប៉ុន្តែអ្នកស្រាវជ្រាវ និងអ្នកបង្កើតគោលនយោបាយភាគច្រើន បានប្រើប្រាស់គោលការណ៍មួយចំនួនក្នុងការកំណត់ថាគ្រួសារមួយមានស្ថានភាពចង្អៀត ឬមានសមាជិកច្រើនកុះករ ដូចខាងក្រោម ៖

• សមាជិកច្រើនជាង ១ នាក់ក្នុងមួយបន្ទប់ (មិនរាប់បញ្ចូលបន្ទប់ទឹក និងផ្ទះបាយ)
• សមាជិកច្រើនជាង ២ នាក់ក្នុងមួយបន្ទប់គេង ជាពិសេសប្រសិនបើពួកគេមិនត្រូវជាអ្វីនឹងគ្នា (ឧ. ក្មេងជំទង់)
• បរិវេណក្នុងការរស់នៅមានទំហំតិចជាង ១៥០ ម៉ែត្រការ៉េក្នុងមនុស្សម្នាក់

ប្រសិនជាលោកអ្នកកំពុងរស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើន ប៉ុន្មានចំណុចខាងក្រោមនេះជាការណែនាំមួយចំនួន ដែលលោកអ្នកអាចធ្វើបានដើម្បីគ្រប់គ្រងស្ថានភាព និងកែលម្អសុខុមាលភាពរស់នៅក្នុងផ្ទះជាទូទៅរបស់លោកអ្នកបាន ៖

១. បង្កើតឲ្យមានទីធ្លាផ្ទាល់ខ្លួន ៖

• និយាយចរចារជាមួយសមាជិកក្នុងគ្រួសាររបស់លោកអ្នកអំពីតម្រូវការចង់មានកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួន និងជាឯកជនភាព ។ និយាយជជែកអំពីទីធ្លាដែលចង់មានកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួន ឬថ្ងៃណាដែលបានកំណត់ចង់មានកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីធានាថាសមាជិកផ្សេងទៀតអាចមានកន្លែងជាឯកជនភាពផងដែរ ។
• ប្រើរបាំងបែងចែកបន្ទប់ វាំងនន ឬដំណោះស្រាយផ្សេងទៀតប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត ដើម្បីវែករកកន្លែងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក បើទោះបីជាវាជាជ្រុងតូចមួយក្នុងផ្ទះក៏ដោយ ។

២. ផ្តល់អាទិភាពដល់ការថែទាំសម្រាប់ផ្ទាល់ខ្លួន ៖

• ចំណាយពេលវេលាសម្រាប់ការបង្កើតនូវសកម្មភាពដែលជួយឱ្យលោកអ្នកមានអារម្មណ៍ថាបានធូរស្រាលក្នុងខ្លួនដូចបានសម្រាក និងបំបាត់ភាពតានតឹង ដូចជាការធ្វើសមាធិ ការអាន ឬធ្វើសកម្មភាពដែលជាចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួនជាដើម ។
• ត្រូវប្រាកដថាលោកអ្នកគេងបានគ្រប់គ្រាន់ និងរក្សាទម្លាប់បញ្ចេញសកម្មភាពដែលនាំឲ្យមានសុខភាពល្អ ដែលជួយលោកអ្នកងាយក្នុងការទប់ទល់នឹងសម្ពាធដែលអាចកើតមកពីការរស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើន ។
• អនុវត្តបច្ចេកទេសគ្រប់គ្រងការតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍ ដូចជាលំហាត់ផ្លូវដង្ហើមដោយដកដង្ហើមវែងៗ ឬការសរសេរបង្ហាញពីការគិតក្នុងចិត្ត និងអារម្មណ៍ក្នុងសៀវភៅចេញមកខាងក្រៅជាដើម ដើម្បីជួយឲ្យលោកអ្នកងាយស្រួលក្នុងការគ្រប់គ្រងខ្លួនលោកអ្នកដែលកំពុងរស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើន ។

៣. ស្វែងរកកន្លែងដែលមានភាពស្ងប់ស្ងាត់សម្រាប់ការសិក្សា ៖

• ប្រសិនជាអាចធ្វើបាន សូមស្វែងរកកន្លែងដែលនៅជិតផ្ទះរបស់លោកអ្នកដូចជា បណ្ណាល័យ មជ្ឈមណ្ឌលផ្សេងៗ ឬហាងកាហ្វេ ដើម្បីបង្កើតបរិយាកាសល្អដល់ការសិក្សាដែលអាចផ្តល់នូវការយកចិត្តទុកដាក់ជាងមុន ជាជាងនៅក្នុងផ្ទះដែលមានសមាជិកច្រើន ។
• ពិភាក្សាជាមួយសមាជិកគ្រួសាររបស់លោកអ្នកអំពីសារៈសំខាន់នៃការមានកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់សម្រាប់ការសិក្សា និងការងារសាលា ហើយព្យាយាមជជែកបែងចែកម៉ោងសម្រាប់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ឬទីតាំងដែលបានកំណត់នៅក្នុងផ្ទះផងដែរ ។

៤. គួរមានពេលបង្កើតសកម្មភាពសប្បាយៗនៅតាមកន្លែងផ្សេងៗ ៖

• ចំណាយពេលទៅខាងក្រៅ ដូចជាទៅដើរលេងតាមរមនីយដ្ឋាន ចូលទស្សនាក្នុងសួនកម្សាន្ត ឬចូលរួមក្នុងសកម្មភាពផ្សេងទៀតដែលនាំមកនូវទេសភាពថ្មីៗប្លែកភ្នែក និងមានពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួននៅកន្លែងដែលជាទីពេញចិត្ត ។
• ពិចារណាចូលរួមក្លឹបបង្ហាត់បង្រៀន ឬក្រុមដែលផ្តល់នូវសកម្មភាពផ្សេងៗនៅខាងក្រៅផ្ទះ ដែលអាចផ្តល់នូវការសម្រាកពីបរិយាកាសក្នុងផ្ទះដែលមានសមាជិកច្រើន ។

៥. ការទំនាក់ទំនង និងការសហការជាមួយគ្រួសារ ៖

• មានការពិភាក្សាបើកចំហជាមួយសមាជិកគ្រួសាររបស់លោកអ្នកអំពីបញ្ហាប្រឈមនៃការរស់នៅក្នុងគ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើន ហើយធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយរួមមួយ ។
• ណែនាំវិធីដើម្បីកែលម្អដែលមានប្រសិទ្ធិភាពក្នុងគ្រួសារ ដូចជាការអនុវត្តការងារ ឬកាលវិភាគសម្អាត ឬកំណត់កន្លែងរួមសម្រាប់សកម្មភាពផ្សេងៗជាដើម ។
• រិះរកវិធីផ្សេងៗដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមានការយល់ដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីការយល់ឃើញ និងតម្រូវការនៃសមាជិកក្នុងគ្រួសារផ្សេងទៀត ហើយព្យាយាមស្វែងរកការសម្របសម្រួលសម្រាប់សមាជិកគ្រប់ៗគ្នា ។

សូមចងចាំថា ការដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមនៃគ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើន ទាមទារឲ្យមានការរួមជាលក្ខណៈយុទ្ធសាស្រ្តដោយអាចដោះស្រាយបានដោយផ្ទាល់ខ្លួន ការសហការគ្នាជាមួយសមាជិកក្នុងគ្រួសារ និងក្នុងករណីខ្លះគួរស្វែងរកជំនួយពីខាងក្រៅ ។ លោកអ្នកក៏ត្រូវមានភាពអត់ធ្មត់ មានការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាដោយបើកចំហ និងផ្តោតលើការស្វែងរកដំណោះស្រាយជាក់ស្តែង ដើម្បីកែលម្អសុខុមាលភាព និងគុណភាពជីវិតទាំងមូលរបស់លោកអ្នក ។